Een opvoeder moet m.i. steeds zelf het voorbeeld geven, ook in kwetsbaarheid en onvolkomenheid. Hij moet zich ook bewust zijn van hetgeen hij doet en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn; welke invloed dit allemaal heeft op de kinderen en jongeren.
Maar ook in de maatschappij is het belangrijk dat men kritisch blijft: mensen die zich kritisch uitlaten worden al te vaak apart gezet, bestempeld als doemdenkers... terwijl men gewoon verder gaat, het systeem draait maar verder...
Het verborgen leerplan is een uitnodiging om zich steeds bewust te zijn van de effecten van hetgeen men doet en zeg op de kinderen/jongeren en dit op alle vlakken, en zowel naar onbedoelde en neveneffecten als naar hetgeen men bewust beoogt. Niet alleen het eigen gedrag, maar ook de organisatie waarin men werkt (de school), het systeem waarin de organisatie zich situeert (het onderwijssysteem) als de maatschappij in het algemeen zenden boodschappen naar de jongeren (meer of minder verborgen) van hetgeen men belangrijk vindt.
De antipedagogiek ligt in het verlengde hiervan...