door een groep studenten
Simpsoncalifragilisticexpiali-D'oh-cious
De Simpsons kijken naar de show van Krusty de clown op televisie. Krusty begint zijn show met een traditionele woordspeling, ondersteund door het decor. (Krusty Komedy Klassic KKK Koek koeks klan) Deze wordt door het publiek niet gesmaakt.
Vervolgens komt er een stukje over domme dierentrucjes, dat al dan niet geënsceneerd misloopt. Ook dit wordt door het publiek niet gesmaakt De Simpsons hebben bedenkingen bij de kwaliteit van de show en willen wegzappen.
Grootvader Simpson zit met de afstandsbediening in de keuken en aanziet ze voor een telefoon. Hij probeert ermee te telefoneren, wanneer dit niet lukt maakt hij zich kwaad in de moderne technologie. Verder horen we ook hoe het strijkijzer begint te sissen. Grootvader Simpson kan op die manier brandwonden oplopen.
De Simpsons kijken verder naar de show.
In de show komt nu een parodie aan bod. Van de film “Mad about You” wordt door Krusty een ironische en ‘humoristische’ versie gemaakt, nl. “Mad about shoe”. (Scéne kort omschreven: Krusty ligt in bed met een schoen en zegt: “Geef me een kus”. Vervolgens wordt de aandacht van de kijker gevestigd op de tong van de schoen, Krusty maakt de opmerking: “Nee, geen tong”. Ook deze humor wordt door het publiek niet gesmaakt; Krusty wordt dan ook bekogeld met o.a. schoenen. Uit deze publieksreactie trekt Krusty dan ook de volgende conclusie: “Dan zullen jullie mijn volgende, “NYPD shoe” vast ook niet leuk vinden. Waarmee hij een parodie op “NYPD blue” maakte.
De Simpsons zitten nog steeds in hun zetel voor de televisie. Bart krijgt dorst en vraagt aan Marge om een glas melk te halen. Zij reageert hierop: “Ga toch zelf.”. Hierop speelt Bart een handig trucje uit. Hij antwoordt immers: “Nee laat maar, ik kan wel zonder”. Vervolgens begint hij te hijgen van de dorst. Hier voelt Marge zich niet comfortabel bij. Haar moederinstinct wordt hier duidelijk aangesproken als ze merkt dat Bart dorst heeft en kan hem niet zien “dorstlijden”. Dit maakt dat ze dan uiteindelijk recht staat en Bart zijn glas melk gaat halen.
Lisa maakt voorzichtig een opmerking over een haar in haar soep. Marge reageert hier in eerste instantie gepikeerd op, doordat er ook een opmerking komt van Lisa, na die van Bart en Homer. Lisa reageert hier dan ook op door te zeggen: ‘Ik eet er wel rond.’
Marge heeft zich afgezonderd, terwijl de rest rustig verder naar de show van Krusty kijkt.
In deze show komt ondertussen een gastspreker aan, ex-president Ford. Deze bedankt Krusty voor de uitnodiging, waarop deze doodleuk antwoordt: “De goede presidenten wilden niet.” Niet wetend hoe hierop te reageren, begint de ex-president gewoonweg aan zijn betoog over de Amerikaanse scouts. Krusty laat hierop de melding “boring” op het scherm verschijnen en begint met het trekken van gekke bekken. Wanneer de ex-president Krusty hieromtrent verduidelijking vraagt, stuurt hij het gesprek in familiale richting met de vraag.: “Hoe gaat het met Nancy?” De ex-president reageert hier verontwaardigd op. Zijn vrouw noemt immers Betty. Krusty reageert wederom laconiek met “Ook goed”.
In het volgende fragment zien we eerst een scène met Homer en Marge in de slaapkamer. Homer heeft zin in seks, want hij heeft een paar biertjes gedronken. Maar dan raakt hij Marges haar haar aan en heeft hij een pluk haar vast. Dit doet zijn zin snel verdwijnen. Hierop volgend krijgen we dan een filmpje te zien waarin alle schoonheidsidealen uitgebreid bezongen worden en tegelijkertijd wordt Marge haar haaruitval op een overdreven manier weergegeven. Na dit filmpje volgt opnieuw een slaapkamerscène. Ditmaal heeft Homer naar het vrouwenvolleybal gekeken op ESPN, de gevolgen laten zich al raden. Ditmaal heeft Marge haar haar ingewikkeld met een doek. Homer vertelt haar dat dat niet nodig is, maar één keer het doek weg, schrikt Homer heftig. Hierop zegt Marge droevig: ‘Homie ik verlies mijn haar’. Homer troost haar door te zeggen dat hij haar wel leert om haar haar te kammen zoals hem. De gedachten die dan bij Marge opkomen (zij met 2 pijltjes haar), brengen haar aan het huilen.
Marge zit bij de dokter, die haar aan een grondig onderzoek onderwerpt. Hij kan echter geen lichamelijke reden vinden voor haar haaruitval. Hij staat dan ook ‘Paf’. Dit zegt hij wel met een zeer humoristische ondertoon. Op een bepaald moment komt er een verpleegster binnen met de boodschap dat er een telefoonoproep is voor Marge op lijn 1 én 2. De oproepen zijn van Bart en Lisa die beiden om een glas melk vragen.
Marge komt thuis van de dokter. De rest van het gezin ligt voor zich uit te staren naar vermoedelijk een of ander tv-programma. Maggy niet, zij heeft duidelijk behoefte aan activiteit. Ze loopt dan ook in een vlot tempo rond de zetel, waar Bart, Homer en Lisa zitten. Zij merken Maggy niet op.
Wanneer Marge haar verhaal vertelt over het doktersbezoek en dus de rest van het gezin meedeelt dat ze onder stress staat en wel wat hulp kan gebruiken, reageert Homer hier onmiddellijk op door te zeggen: “Marge, wat er ook nodig is, we zullen het doen”. Wanneer Marge dan vertelt dat ze graag een kinderjuf zou willen, schrikken Homer en Bart. Vervolgens is Homer zijn eerste bezorgdheid hoe hij dit moet betalen. Wat hierbij opvalt is dat Homer hierbij voor het eerst wegkijkt van het televisiescherm en echt betrokken raakt bij het gesprek. Lisa zegt geen poppenkleding meer te kopen als bijdrage. Bart wil ook zijn bijdrage leveren op financieel gebied en stelt voor dat hij zal stoppen met roken. Hier reageert Homer onmiddellijk positief op door te zeggen: “Flink zo. Dat is een van de moeilijkste dingen die je ooit zult doen.”. Vervolgens beloont hij Bart onmiddellijk voor zijn gestelde gedrag door hem een dollar te geven. Lisa doorziet het trucje van Bart, zonder iets te doen toch de indruk wekken iets te doen en er dan in dit geval nog eens extra voor beloond worden ook. Lisa maakt Homer dan ook attent op het feit dat Bart niets gedaan heeft. In eerste instantie wil Homer dit niet aannemen en terwijl hij zegt: “Oh nee, Lisa? Oh nee?” wil hij waarschijnlijk argumenten bedenken om Lisa verder van antwoord te staven. Maar hij vindt geen argumenten. Integendeel, hij doorziet de truc van Bart en neemt de dollar terug af.
Marge dringt nu opnieuw aan bij Homer. Als argument haalt ze aan dat ze nooit om veel vraagt, maar dat ze de kinderjuf echt nodig heeft. Homer beslist dan ook dat er een kinderjuf komt en zal hiervoor zijn bezoekjes aan de burgeroorlogclub laten vallen. Bij de burgeroorlogclub komen ze te weten dat Homer niet meer komt. Hun reactie hierop is dat ze dan een vervanger moeten zoeken, enige ongerustheid of ontgoocheling valt echter wel niet te bespeuren. Wanneer het nieuws van Homers afhaken bekendgemaakt is en er naar een vervanger is gevraagd komt er een opmerking van een lid van de club, die zegt niet zo gek te zijn op de vertolker van Jackson. Wanneer deze dan vervolgens de club binnenkomt blijkt het een migrant te zijn.
Het nieuws dat de Simpsons een kinderjuf zoeken is bekend geraakt en een eerste kandidaat biedt zich aan. Het gaat om Mw. Pennyfeather een kranige grijze dame. Marge wil een beleefd gesprek op gang brengen maar dit is buiten Homer gerekend. Homer heeft immers de film Mw. Doubtfire gezien ons allen wel bekend. Hier vervaagt dan ook voor hem de grens tussen realiteit en fictie en probeert hij tevergeefs het haar van Mw. Pennyfeather dat hij voor een pruik aanziet uit te trekken. De volgende kandidaat die zich aanmeldt Mw. Perriwinkle roept bij Homer dezelfde reactie op met alle gevolgen van dien.
Een derde kandidaat meldt zich aan dit maal een jongen die duidelijk voor de harde lijn gaat. Een strenge en desnoods gewelddadige opvoeding zijn zijn ding. Homer houdt wel van zulke kandidaat. Zelfs wanneer deze om drank vraagt maakt Homer geen bezwaar en verklapt rustig de plaatsjes waar hij drank verstopt heeft. Gelukkig is er Marge nog die aan de alarmbel trekt. Nu ook de derde kandidaat afgekeurd is ziet Marge het niet meer zitten. Hierop volgend komen Lisa en Bart binnen met hun muzikale suggesties voor de ideale kinderjuf. Homer zegt “Ik ben één en al oor.” maar terwijl hij dit zegt zien we in zijn gedachten een muzikaal deuntje afspelen. Lisa heeft als het ware een hele boel ideale eigenschappen voor een kinderjuf op een melodietje gezet. Bart vult aan met minder ideale eisen die duidelijk aantonen dat hij de kinderjuf eerder als een persoonlijke meid ziet. Homer vult tijdens de muzikale voordracht geregeld aan met zijn eisen, verwachtingen. De eisen van Homer zijn: “Ik wil geen dikke en geen schele…. en iemand die voor het minimumloon werkt.”
Uiteindelijk duikt dan grootvader Simpson opnieuw op. Hij biedt zijn diensten aan maar deze worden met eenparigheid van stemmen afgewezen
Hierop zucht Marge dan en zegt: “Dat was mooi. Maar ik weet niet waar we zo iemand kunnen vinden.”. Marge haar woorden zijn nog niet koud of in door het raam zien we de redding komen aan vliegen. Eerst moet ze de kerncentrale passeren ,vervolgens krijgt ze nog te maken met telefoonkabels en een geparkeerde wagen.
De hulp uit het verleden komt aan en stelt zich voor als Shary Bobbins. Homer legt opnieuw onmiddellijk de link met een film personage, ditmaal wel niet onterecht. Shary Bobbins doet hem immers meteen (ons waarschijnlijk ook) aan Mary Poppins denken. Hierop reageert Shary Bobbins meteen en zegt: “Nee ik ben een originele creatie zoals Ricky Mouse en Monald Muck.”.
Vervolgens zegt Shary Bobbins: “Als jullie juf zal ik verhalen vertellen en luiers omdoen.”. Hierop komt grootvader Simpson binnen en zegt “Bij mij mag u beide doen.” Om helemaal zeker te zijn dat Shary Bobbins voldoet wordt ze aan een sollicitatiegesprek onderworpen door Homer. De eerste vraag die Homer stelt: “Hebt u slechte gewoonten?”. Hierop antwoordt ze: “Ik ben eigenlijk bijna perfect.”. Op dit antwoord, antwoordt Homer met de woorden: “Wel, ik ook.”. Wat hij daaropvolgend aan gedrag ten toon spreidt laat echter wel het tegendeel zien. Homer zijn volgende vraag luidt “Wie was uw vorige werkgever?” Hierop ontstaat een misverstand: Shary Bobbins antwoordt immers “Lord en Lady Huffington uit Sussex.”. Homer vraagt hierop aan Marge “Kennen we ze?”. Waarop Marge antwoordt “Nee” Hierop vraagt Homer weer “Is dat niet de zwarte van op de bowling?”. Marge zegt Homer “Dat is Carl.”. Waaruit hij dan de onterechte conclusie trekt dat Shary Bobbins voor Carl heeft gewerkt. Bart: “Ik moet eigenlijk mijn huiswerk maken, maar u betrapt me met een Playmens. Wat doet u? wat doet u?”. Het antwoord van Shary Bobbins hierop is: “Ik dwing je om elk artikel te lezen. Ook dat van Norman Mailer over zijn libido.”. Hierop besluiten Homer en Marge dat Shary Bobbins de perfecte kinderjuf is die ze zoeken.
Het volgende wat we te zien krijgen is Shary Bobbins die met de kinderen naar boven trekt/ Merkwaardigheden hierbij zijn: dat ze eerst gaat op een spectaculaire manier en blijkbaar de weg al kent, dat Maggy zelfstandig achterna de trap op komt en dat haar achterste de trapleuning boent. Wat verder nog merkwaardig is, is het feit dat ook Bart haar enthousiast volgt en dat terwijl ze hem juist een niet zo leuke straf gesuggereerd had. Eens boven aangekomen stelt ze de kinderen voor eerst de kamer op te ruimen. Hiermee maakt ze zich niet meteen populair, maar dit lost ze op door een liedje begingen te zingen met tips voor de kinderen. Wanneer we dit liedje en de bijhorende beelden eens goed analyseren stuiten we echter wel op verschillende eigenaardigheden. Ten eerste de tekst van het liedje komt al niet meer overeen met het vroegere ideaalbeeld wat het wel weergeeft is hoe je de schijn kan ophouden. Het adviseert om je taken vlug en halfslachtig te doen zodat iedereen tevreden is maar de geleverde inspanningen toch beperkt blijven. We zien Homer een oude salonstoel bij de buren in de tuin kieperen. Flanders de buurman krijgt deze bijna op zijn hoofd. Verder zien we dan ook hoe Maggy eigenlijk vergeten wordt gedurende het filmpje en onopgemerkt in een kist verdwijnt. Er wordt mooi bezongen hoe een winkelier van vreemde afkomst zijn klanten te veel aanrekent voor vlees en melk die dan op de koop toe nog vervallen is ook; en hij blaast het stof van zijn vlees. Op de bus melk staat dan weer een opsporingsbericht voor Shary Bobbins. Een politieagent met kapotte sokken blaast vermoeid uit op een bankje en maakt zich absoluut geen zorgen over de misdaad die achter zich plaats vindt. Het filmpje dat tegelijkertijd afspeelt geeft wel een minder mooi beeld zeker op het einde wanneer Homer de slaapkamer deur dichttrekt zien we tot welke of juist hoe deze manier tot geen resultaten leidt want alles is weer precies even erg als bij het binnenkomen.
Vervolgens gaat Shary Bobbins wandelen met de kinderen, zij als model-kinderjuf en de kinderen als modelkinderen. Op hun wandeling door het park zien we vervolgens dat alle zware jongens als het ware lammetjes geworden zijn.
Shary Bobbins wandelt samen met de kinderen verder en ze komen een straatmuzikant tegen uit Schotland. Wat opvalt is dat de mensen wel toekijken maar snel verdwijnen wanneer de act afgelopen is en de muzikant geld wil inzamelen. De straatmuzikant is blijkbaar nog verloofd geweest met Shary Bobbins, die toen blind was. Wanneer ze weer kon zien liet ze hem vallen om zijn uiterlijk.
Shary Bobbins wandelt met de kinderen verder en ze lijken nu wel in het verleden te komen. De klederdracht en ook de jongen die al roepend kranten probeert te verkopen. Verder zien we ook de schooldirecteur die een leerling probeert te verkopen. Hoofdpunt uit de krant: “The Ripper slaat toe in Whitechapel.”. De leerling vraagt aan de schooldirecteur: “Mag dit eigenlijk wel?”. Deze antwoordt hierop: “Alleen hier en in Mississippi.”
Nu zijn de kinderen samen met Shary Bobbins aan het vliegeren in het park een duidelijkere link naar de film Marie Poppins kan haast niet. Wat we verder vast stellen is dat zelfs de anders zo rebellerende Bart zich als het voorbeeldige jongetje gedraagt (zijn haar ligt zelfs mooi gekamd). En merkwaardig genoeg bevalt het hem zelfs. Plots komt mister Burns langs. Hij vindt al dat gevlieger gedoe de grootste onzin, maar als de nanny hem een vlieger in de hand stopt wordt hij erdoor gecharmeerd.
Marge en Homer zijn het er ook over eens dat Shary Bobbins wonderen verricht. Marge is dan ook van haar stress verlost en haar haar is haast steviger als ooit daarvoor. Het kan zelfs een parasol dragen. Dit wekt opnieuw Homer zijn lusten op en hij neemt haar mee naar boven.
Shary Bobbins stuurt de kinderen naar bed, maar deze hebben hier nog geen zin in. En vragen Shary Bobbins om nog een liedje te zingen. Hierop antwoordt zij: “Ik ben geen jukebox, verdorie.”. Maar ze weet zich snel te herpakken en zegt: “Goed” met een brede glimlach.
Shary Bobbins begint een liedje te zingen. Het handelt over een dronkaard Barney die voor de deur van een taverne om bier lag te smeken. De waard komt daarop met een jachtgeweer naar buiten om hem te verdrijven. De reactie van Barney hierop is hij neemt 2 dollar die hij naar eigen zeggen juist op de grond heeft gevonden. Nu ontvangt de waard hem met open armen en gaan ze samen de taverne binnen. Bart vraagt aan Homer: “Mag ik een zatlap zijn?”. Het antwoord van Homer hierop: “Pas als je vijftien bent, Bartje klein… .”
Het gezin Simpson zit aan tafel te genieten van een uitgebreide maaltijd. Hierbij maakt Homer de opmerking: “Lekkere bloedworst.”, Bart antwoordt hierop: “Bloed is het geheime ingrediënt.”. De reactie van Homer hierop: “Bloed? Dan liever de pastei met hersentjes en nieren.”
Shary Bobbins vindt de tijd rijp om terug te vertrekken, ze gelooft dat haar werk erop zit. Marge bedankt haar voor alles ook Homer toont zijn appreciatie maar dan wel op een speciale manier: “Je hebt ook mij veranderd. Ik ben geen workaholic meer.”
Shary Bobbins is nog maar net buiten of Homer gooit Bart al uit de raam en heel het huishouden staat opnieuw op stelten. Wanneer Shary Bobbins dan maar terug naar binnengaat ziet ze Lisa met een lepel en steelpan om aandacht vragen. Terwijl Maggy de meeste verantwoordelijkheid lijkt te dragen. Zij is immers de brandende gordijn aan het blussen. Marge zit op de vensterbank te bibberen en verliest weer volop haar. Bij het zien van dit alles besluit Shary Bobbins om toch nog maar wat te blijven. Als volgt zien we grootvader Simpson die Shary Bobbins haar paraplu gevonden heeft en er mee wegvliegt. Verder wanneer we hem hebben horen zeggen: “Nu voel ik pas dat ik leef.” horen we kort daarna ook grootvader Simpsons gesnurk op de achtergrond. Shary Bobbins heeft ondertussen andere meer onderdanige dan opvoedende kleren aangetrokken en is bezig met Bart op zijn wenken te bedienen. Een gegeven waar Bart duidelijk ten volle van profiteert. De Simpsons bekijken een televisieprogramma “Hoe ze begonnen.”. Het programma laat zien hoe bekende filmsterren van nu hun carrière ooit gestart zijn. Wat ons hierbij vrijwel meteen duidelijk wordt is dat ze veelal op een vrij inhoudsloze manier aan hun carrière begonnen zijn. Vervolgens vraagt Homer om nog een biertje. Shary Bobbins probeert hem met een liedje aan te zetten tot het zelf gaan halen van het biertje. Maar Homer en Bart spannen hiertegen samen en Shary Bobbins gaat dan uiteindelijk zelf Homer zijn biertje halen. Het nieuwe lijkt van haar aanpak af en met het nieuwe is ook het efficiënte verdwenen.
De Simpsons zijn nog steeds naar de show “Hoe ze begonnen.” aan het kijken. In het volgende zwart wit tafereel dat op de show te zien is wordt duidelijk wat de waarde van een mensenleven voor de filmwereld betekent. Bart ligt op zijn bed cakejes tegen de muur te gooien (heel zijn kamer is een puinhoop). Shary Bobbins komt de kamer binnen en berispt Bart om de rommel. Deze zegt hierop wel: “Ik doe er direct iets aan.” maar dit is hij duidelijk niet van plan. Shary Bobbins probeert hem hierop nog eens te motiveren door hem te doen terugdenken aan haar eerder gegeven tips. Maar dit baat niet en Shary Bobbins verlaat met een zucht de kamer.
Lisa zit naar de Itchi en Scratschy Show te kijken. In deze show probeert gastregisseur Quentin Tarantino aan te tonen dat overal in de Simpsons maatschappij geweld aanwezig is. Shary Bobbins vraagt Lisa om toch niet altijd voor de televisie te zitten. En wil haar naar buiten naar de echte wereld lokken. Dit lukt haar niet, ook wanneer ze magische trucjes als een theekransje op het plafond voorstelt verandert dit niets aan Lisa’s houding. Shary Bobbins verliest er de moed bij en begint te drinken. Samen met Barney de dronkaard bezat ze zich in de woonkamer. De dronkaard Barney beklaagt zich samen met Shary Bobbins. Alleen is er een verschil tussen hun klagen Shary Bobbins zit aan de grond omdat haar opvoedingsproject gefaald heeft. Barney klaagt omdat hij zijn zout vaatje niet vindt. Dat hij dan uiteindelijk blijkbaar toch makkelijk terug vindt. Wanneer de Simpsons opmerken hoe ze Shary Bobbins gebroken hebben raakt dit hen en willen ze iets doen. Alleen Bart een van de grote oorzaken blijft zijn schuld ontkennen door te zeggen: “Schaam jullie.”. Hij heeft dit ook nog maar juist gezegd en hij gooit weer een cakeje tegen de muur.
Marge probeert Shary Bobbins te troosten. Door te vertellen dat het haar ook niet gelukt is en dat ze het voortaan gewoon over zich laat gaan. Shary Bobbins heeft het hier moeilijk mee. Vooral wanneer blijkt dat ze echt niets heeft kunnen veranderen. Om Shary Bobbins terug wat op te monteren zingen de Simpsons een liedje. In dit liedje zetten ze al hun zwakke kanten in de verf. Ze zijn er haast fier op en voelen niet de minste behoefte er iets aan te veranderen. Flanders de buurman zingt op een bepaald moment mee: “Ze zijn niet perfect, maar ja, bemin u naaste.”, hierop reageert Homer botweg met: “Kop dicht, Flanders.”. En dit neemt Flanders zonder probleem en zegt: “Okilidoki-du.”. Shary Bobbins zingt nu ook mee: “Ik ben niet bitter, maar ik vind hier geen geschitter. En dus verlaat ik jullie nu… .”. Ze neemt dan ook haar paraplu terug waar grootvader Simpson mee neergestort is in een boom. Grootvader Simpson hangt zelf ook nog levenloos in de boom, maar niemand die er aandacht aan besteedt. Shary Bobbins verdwijnt in de lucht op de zelfde manier als dat ze gekomen is. Ze wordt door de Simpsons uitgewuifd en ook door Barney de dronkaard die ditmaal nuchter lijkt. Hij roept haar wel toe met superman. Lisa vraagt zich af of ze Shary Bobbins ooit nog zullen terugzien. Homer antwoordt hierop “Vast wel lieverd.”. Homer heeft dit nog maar juist uitgesproken of Shary Bobbins wordt door de straalmotor van een vliegtuig verslonden.
Gemini (Je kunt deze vergelijken met de analyse van de studenten)
Deze analyse past het aangeleverde analyseschema toe op de Simpsons-aflevering "Simpsoncalifragilisticexpiali-D'oh-cious", waarin de nanny Shary Bobbins voorkomt.
Afleveringssamenvatting:
In de aflevering "Simpsoncalifragilisticexpiali-D'oh-cious" kijken de Simpsons naar de Krusty the Clown Show. Marge voelt zich gestrest door de dagelijkse chaos thuis en haar haar begint uit te vallen. De dokter kan geen fysieke oorzaak vinden voor haar haaruitval, wat suggereert dat stress de oorzaak is. Homer besluit dat ze een nanny moeten inhuren. Na een reeks mislukte sollicitatiegesprekken met andere nanny's (waaronder een parodie op Mrs. Doubtfire), verschijnt Shary Bobbins, een parodie op Mary Poppins. Shary probeert de Simpsons te leren om beter met elkaar om te gaan en huishoudelijke taken uit te voeren. Echter, de Simpsons weigeren te veranderen en omarmen hun eigen gebreken in een lied. Uiteindelijk vertrekt Shary Bobbins, omdat ze niets heeft kunnen veranderen, en Homer concludeert dat ze haar waarschijnlijk nog wel eens zullen zien.
1 Analyseschema: Kritisch kijken naar strips, tekenfilms, avonturenseries
Stap 1: Algemene informatie over de serie/aflevering
Titel van de serie/aflevering: The Simpsons: "Simpsoncalifragilisticexpiali-D'oh-cious"
Korte samenvatting van het avontuur/de plot: Marge raakt gestrest en verliest haar haar. De familie besluit een nanny in te huren, Shary Bobbins, om te helpen met de huishouding en opvoeding. Shary probeert de familie te leren hoe ze hun leven kunnen verbeteren, maar de Simpsons weigeren hun gewoonten te veranderen, waardoor Shary onverrichter zake vertrekt.
Wie zijn de belangrijkste personages (helden en bijpersonages)?
Helden (protagonisten): Homer Simpson, Marge Simpson, Bart Simpson, Lisa Simpson, Maggie Simpson.
Bijpersonages: Shary Bobbins, Krusty the Clown, Ex-president Ford, Grootvader Simpson, verschillende nanny-kandidaten, Barney.
Waar en wanneer speelt het verhaal zich af? Springfield, een fictieve Amerikaanse stad, in een hedendaagse setting.
Stap 2: Analyse van de held(en)
Kenmerken van de hoofdpersonen (De Simpsons, met name Homer en Marge):
Gezin/Relaties: De Simpsons leven in een traditioneel gezinsverband, wat afwijkt van de stelling dat de meeste helden niet in gezinsverband leven. Hun relaties zijn disfunctioneel maar liefdevol; Homer en Bart zijn vaak onverantwoordelijk, terwijl Marge de last draagt.
Geslacht: Homer en Bart zijn mannelijke hoofdpersonen. Marge en Lisa zijn belangrijke vrouwelijke personages. Marge's traditionele vrouwelijke eigenschappen (zorgzaam, huishouden) worden benadrukt, en haar stress door haar rol als huisvrouw leidt tot haar haaruitval. Lisa daarentegen is intelligenter en vaak de stem van de rede.
Seks: Seksualiteit komt kortstondig en humoristisch aan bod, zoals wanneer Homer zijn zin verliest door Marges haaruitval15. Dit past bij de omschrijving van "aseksueel" of "inhoudsloos spel" in de schema's. Er is geen sprake van een diepgaande seksuele relatie, wat de avontuurlijke levensstijl niet in de weg staat.
Pijn/Kwetsbaarheid: Marge ervaart duidelijke emotionele en fysieke pijn (stress, haaruitval)18. Homer en Bart tonen ook kwetsbaarheden door hun eigen gebreken en onwil om te veranderen. Dit is in tegenspraak met de stelling dat helden geen pijn kennen en onsterfelijk zijn.
Werk/Financiën: Homer heeft een vast beroep (kerncentrale werknemer), maar zijn werk wordt zelden serieus genomen en hij is vaak ongemotiveerd. Financiële problemen zijn een zorg (Homer's eerste reactie op het inhuren van een nanny is "hoe moet ik dit betalen?"), wat afwijkt van de stelling dat helden meestal geen financiële problemen hebben.
Karakter/Waarden: De Simpsons verdedigen "algemeen menselijke waarden" zoals familie, maar hun acties worden vaak gedreven door egoïsme, luiheid en opportunisme. Ze vertegenwoordigen de middenklasse maar weigeren het "bestaande systeem" van maatschappelijke normen voor gedrag en huishouding te verdedigen, wat in tegenspraak is met het schema. Ze zijn eerder trots op hun imperfecties.
Houding tegenover anderen: Ze kijken neer op wat ze niet begrijpen (zoals Krusty's intellectuele grappen). Ze wantrouwen de pogingen van Shary Bobbins om hen te veranderen.
Voorspelbaarheid: Het gedrag van de Simpsons is zeer voorspelbaar in hun onwil om te veranderen. Hun karakters zijn vastgelegd en ze ontwikkelen niet. De eindtoestand van het verhaal komt overeen met de beginsituatie, aangezien Shary Bobbins niets kan veranderen en vertrekt29.
Wat doen de helden (De Simpsons)?
Ze verdedigen hun "bedreigde sociale orde" in de zin van hun comfortabele, disfunctionele levensstijl tegen de pogingen van Shary Bobbins om deze te veranderen.
Er is geen raadsel op te lossen of schat te vinden.
Conflicten zijn vereenvoudigd tot de strijd tussen Shary's "perfecte" idealen en de "onvolmaakte" realiteit van de Simpsons, wat de werkelijkheid ongenuanceerd voorstelt.
Soort held:
De Simpsons zijn overduidelijk
humoristische helden, en leunen sterk aan bij de banale helden. Ze hebben "kleine kantjes, zijn egoïsme en opportunisme"34. Hoewel vriendschap en trouw (binnen de familie) aanwezig zijn, is idealisme minder prominent. Ze beleven geen "ernstig avontuur, maar vallen van de ene situatie in de andere". Ze hebben gebreken en kennen problemen.
Menselijke eigenschappen: Luiheid, egoïsme, onwil om te veranderen, liefde voor elkaar (op hun eigen manier), opportunisme, maar ook een zekere mate van veerkracht in hun onwil om te buigen voor externe druk.
Stap 3: De rol van bijpersonages en beroepen
Nevenfiguren:
Shary Bobbins: Zij is de katalysator van het verhaal en belichaamt de "perfectie" die de Simpsons ontbreken. Ze vertoont menselijke zwakheden door haar frustratie en onvermogen om de Simpsons te veranderen, wat haar sympathieker maakt.
Krusty the Clown: Zijn optreden toont de oppervlakkigheid van entertainment en het gebrek aan kritiek van het publiek.
Grootvader Simpson: Zijn seniliteit en onhandigheid dragen bij aan de chaos.
Andere Nanny-kandidaten: Dienen als komische elementen en benadrukken Homer's vooroordelen en onrealistische verwachtingen.
Beroepen:
Homer: Kerncentrale werknemer. Zijn werk wordt afgestompt weergegeven.
Shary Bobbins: Nanny, een beroep in de dienstensector. Ze heeft een "interessant, gevarieerd, niet-afstompend" beroep in de zin dat ze avonturen beleeft en niet vastzit in een rigide arbeidspatroon.
De serie presenteert beroepen humoristisch, maar er is geen diepgaande analyse van de realiteit ervan. Het schema stelt dat weinig arbeiders of mensen uit de productieve sector in beeld komen, wat overeenkomt met Homer's overdreven, vaak ineffectieve, baan.
Stap 4: De ethische kant van het avontuur en geweld
Goed en Kwaad:
Het "goede" wordt hier vertegenwoordigd door de pogingen van Shary Bobbins om orde en netheid te creëren en de Simpsons te laten conformeren aan maatschappelijke normen. Het "kwade" is de onwil van de Simpsons om te veranderen en hun vasthouden aan hun disfunctionele levensstijl. Echter, de aflevering keert dit om: het wordt duidelijk dat de "perfectie" van Shary Bobbins niet werkt voor de Simpsons, en hun "gebreken" zijn deel van hun charme. Dit nuanceert de strikte scheiding tussen goed en kwaad zoals beschreven in het schema.
De Simpsons kiezen niet de zijde van de "machthebbers" (Shary Bobbins als de normerende kracht), maar blijven trouw aan zichzelf.
Geweld:
Fysiek geweld komt voor in humoristische, slapstick-vorm. Voorbeelden zijn Krusty die bekogeld wordt, Grootvader Simpson die zichzelf bezeert, of Homer die probeert de pruiken van de nanny's af te trekken. Dit is duidelijk "ersatz-geweld"; het is bedoeld om te amuseren en heeft geen ernstige gevolgen.
Verbaal geweld komt voor in de vorm van onbeleefdheid en botte opmerkingen (bijvoorbeeld Homers reactie op Flanders).
Structureel geweld (armoede, onderdrukking) komt niet aan bod.
Geweld wordt niet verheerlijkt als oplossing, maar eerder als een bron van komedie. Het dilemma van geweld en geweldloosheid wordt niet gesteld.
Stap 5: Maatschappelijke aannames en stereotypes
Bezitsverdeling:
Dit thema is niet prominent aanwezig in deze aflevering. De familie Simpson vertegenwoordigt een doorsnee middenklasse gezin. Financiële overwegingen komen wel kort aan bod (Homer's bezorgdheid over de kosten van een nanny), maar niet in de zin van een strijd om bezit of rijkdom.
Machtsverhoudingen:
De aflevering speelt met de machtsverhouding tussen de traditionele rol van de nanny (die orde en perfectie brengt) en de non-conformistische aard van de Simpsons. Shary Bobbins probeert controle uit te oefenen en de "orde" te herstellen, maar faalt daarin omdat de Simpsons weigeren zich te conformeren. Dit kan worden gezien als een (humoristische) omkering van de "gevestigde machtsverhoudingen" die proberen het gedrag van mensen te dicteren.
De aanwezigheid van een "migrant" als vervanger in de burgeroorlogclub van Homer kan wijzen op maatschappelijke verschuivingen of stereotypes, maar de aflevering gaat hier niet dieper op in.
Vrouwen en mannen:
Vrouwen (Marge, Lisa, Shary Bobbins): Marge is de zorgzame huisvrouw wiens stress en uiterlijk (haaruitval) een centraal punt zijn. Lisa is de intelligente en kritische dochter die de intelligentie van Homer overtreft. Shary Bobbins is een bekwame vrouw die de traditionele rol van nanny vervult. De vrouwen zijn zeker geen "aanhangsels"; ze zijn actieve deelnemers aan de plot en Marge is zelfs de drijvende kracht achter het inhuren van de nanny. Lisa heeft kritiek en wordt serieus genomen, wat afwijkt van het schema.
Mannen (Homer, Bart): Homer en Bart worden getoond als stereotypisch "luie" en onverantwoordelijke mannen, die vaak de chaos veroorzaken die Marge's stress vergroot. Ze zijn niet de onversaagde helden in de zin van actie, maar eerder in hun weerstand tegen verandering.
Kinderen en ouders:
Kinderen (Bart, Lisa, Maggie): Bart en Lisa worden niet "als kinderen niet au sérieux genomen"; ze hebben een actieve rol in de aflevering, met name in hun interacties met Marge en Homer. Maggie toont behoefte aan activiteit, wat in tegenspraak is met "blind vertrouwen, spontane creativiteit, onvoorwaardelijk liefhebben" die volgens het schema worden genegeerd. De kinderen voldoen niet aan de verwachtingen van de volwassenen om te veranderen; ze blijven hun eigen (disfunctionele) levensstijl handhaven. Ze bieden geen alternatieve levenswijze voor de burgerlijke levensstijl; ze blijven binnen de grenzen van hun familie.
Ouders (Homer, Marge): Homer's ouderlijk gezag is meer een "pose", zoals te zien is wanneer Bart hem gemakkelijk manipuleert of wanneer Homer zijn eigen ondeugden verheerlijkt. Marge oefent haar gezag uit door te zeuren en op hun emoties in te spelen.
Het generatieconflict wordt niet ontkend, maar juist benadrukt door de botsing tussen de Simpsons' gewoonten en Shary Bobbins' pogingen tot orde. Er is een "normaal" gezinsleven in de zin van een kerngezin, maar het is verre van functioneel.
Stap 6: Conclusie en kritische reflectie
Onderliggende boodschappen: De aflevering draagt de boodschap uit dat verandering van binnenuit moet komen en dat mensen hun eigen gebreken moeten accepteren. Het toont dat "perfectie" (zoals belichaamd door Shary Bobbins) niet altijd past bij de realiteit en dat het proberen om anderen te veranderen vaak vruchteloos is. De aflevering bevestigt impliciet dat de familie Simpson, ondanks hun disfunctionaliteit, een zekere charme en authenticiteit bezit die belangrijker is dan perfectie.
Vertekende werkelijkheid: The Simpsons vertekenen de werkelijkheid door overdreven humor en satire, maar gebruiken dit om een kritiek te leveren op maatschappelijke verwachtingen van perfectie en conformiteit. Het toont op een humoristische wijze de strijd die mensen hebben met het veranderen van hun gewoonten.
Invloed op de kijker: De aflevering moedigt kijkers aan om imperfecties te omarmen en niet te streven naar een onbereikbaar ideaal. Het benadrukt de kracht van acceptatie, zowel van jezelf als van anderen.
Relevantie van productiedatum: De Simpsons hebben altijd de neiging gehad om de Amerikaanse samenleving en haar conventies te bekritiseren en te parodiëren. Deze aflevering, als parodie op Mary Poppins, speelt in op het idee van een magische figuur die alles oplost, en laat zien dat de werkelijkheid complexer is en dat interne motivatie voor verandering nodig is. De serie daagt het idee uit dat "helden" altijd het systeem moeten verdedigen; in dit geval verdedigen de "helden" (de Simpsons) juist hun eigen "systeem" van chaos en disfunctie.